O kiepskim podejściu do migracji schematów baz danych w Django pisałem już w 2014r. Co jakiś czas jednak temat do mnie wraca, gdyż w niektórych projektach używam (niestety) tego rozwiązania. Powody są różne, a główny to “oszczędność czasu”. No bo trudno zaprzeczyć, że automatyczne wygenerowanie plików z migracjami jest wolniejsze od klepania XML-i Liquibase lub plain SQL , prawda? Sam z tego przecież korzystam…

Jednak bywają takie momenty, gdzie zostaję z tymi migracjami w “czterech literach”, gdzie nawet nie dochodzi ani jeden promyk światła. I taką sytuacją jest m.in. usuwanie atrybutu z modelu, co generuje operację RemoveField.

15 i 16 lutego 2014 odbył się Django Sprint w Krakowie, na którym najlepsi programiści Python poprawiali błędy Django. A ja zapytuję - po co poprawiać coś, co jest w wielu miejscach źle zrealizowane “by design”?

Oczywiście przesadzam, ale nie mogę oprzeć się krytyce, skoro na prawdę istotne wady Django nie są korygowane a istotne feature requesty są odrzucane za “niezgodność z Django ethos”. Kilka najbardziej irytujących błędów i braków na mojej liście: