Nie tak dawno temu wielu zarzucało Django , że w przeciwieństwie do Railsów nie posiada wbudowanego rozwiązania umożliwiającego wersjonowanie i modyfikowanie struktur bazodanowych. Niedługo po tym pojawił się South - dosyć obiecujące rozwiązanie, które oczywiście szybko przygarnąłem do projektów. Z czasem jednak okazało się, że architektura tego rozwiązania ma szereg wad.

Na południe

Podstawowym problemem a zarazem zaletą South jest związek migracji z aplikacjami Django . To poszczególne aplikacje są “dostawcami” migracji. Ma to na celu umożliwienie łatwiejszego utrzymania reusable apps, których upgrade w projektach był bez South bardzo trudny - wymagał poznania zmian struktury i własnoręcznego przygotowania skryptów SQL . O ile było to mozolne ale do zrobienia, to ustalenie migracji danych nie sposób było odtworzyć. Dzięki South sprawa się uprościła.